Wydarzenia

Stowarzyszenie „Nasz Radziszów” przeprowadziło w dniu 1 listopada 2013 r. dziesiątą czyli jubileuszową kwestę na cmentarzu parafialnym w Radziszowie. W tym roku do puszek kwestarskich zebraliśmy 6.435,95 zł i 10.50 Euro, które przeznaczone zostaną po połowie na odnowienie kapliczek przydrożnych w Jurczycach i w Radziszowie. Rada Sołecka wsi Jurczyce zdecydowała, że przystąpi do renowacji kapliczki tzw. domkowej, stojącej na rozwidleniu dróg tuż nad Izbą Pamięci Rodu Hallerów. Jeśli chodzi o renowację kapliczki w Radziszowie, jeszcze nie zapadła decyzja który obiekt poddany zostanie remontowi.

W roku 2013 zakończone zostały prace przy renowacji kamiennego nagrobka byłego C.K. Komisarza Jana Zaussa zm. 24.04.1891 r. i jego żony Marii z Peszkowskich Zauss zm. 18.07.1872 r. Koszty zostały pokryte za fundusze zebrane jeszcze w 2012 r. Odnowiony nagrobek jest tym samym szóstym, któremu przywrócono pierwotny blask   i ostatnim z tych, którymi nikt się nie opiekował na naszym cmentarzu. Wszystkie nagrobki, które poddane zostały pracom renowacyjnym, to obiekty upamiętniające osoby z rodzin dziś nie mieszkających w Radziszowie, a być może nawet takich, które przeminęły. Tym bardziej zatem widzieliśmy sens ich odnowienia, bo każdy z nich jest wyjątkowym przykładem tzw. architektury sepulkralnej. Świadczą o znaczeniu osób które upamiętniają, podkreślają wiek naszego cmentarza, a co najważniejsze, są dziś prawdziwą ozdobą radziszowskiej, już ponad 200-tu letniej nekropolii. Nie brakuje w naszym regionie cmentarzy z tego samego okresu, ale niejednokrotnie brak na nich starych nagrobków. Jedne zapewne dawno już uległy zniszczeniu przez czas, a inne właśnie rozsypały się na wskutek tzw. kwaśnych deszczy, bo nie zostały odnowione i zaimpregnowane. Należy dodać, że właśnie w tym roku wszystkie nagrobki przez nas odnowione dotychczas, zostały umyte i nasączone odpowiednimi środkami, które zapewnią im długą jeszcze żywotność. Nekropolie na których są tylko współczesne nagrobki, są cmentarzami mało wymownymi i nie podkreślają ciągłości pokoleniowej. Nasz cmentarz dzięki tym odnowionym obiektom – mającym dziś przede wszystkim znaczenie artystyczne - jest przykładem na to, że współczesne pokolenia dbają o pamięć tych, którzy kształtowali naszą miejscowość i mieli wpływ na naszą teraźniejszość.

Warto może przypomnieć, że jako pierwszy odnowiony został nagrobek Adelki Kollorosówny usytuowany przy wejściu do kaplicy cmentarnej, zwieńczony uskrzydlonym aniołkiem i wyrytym na epitafium fragmentem „VIII Trenu” Jana Kochanowskiego. Prace przy tym obiekcie wykonano w roku 2005, za pieniądze zebrane podczas pierwszej kwesty w 2004 r. Drugi obiekt, również znajdujący się przy wejściu do cmentarnej kaplicy, przeniesiony kilkanaście lat temu z innego miejsca, będący nagrobkiem Marii z Peszkowskich Dobrzańskiej zm. 9.01.1894 r. odnowiony został w 2006 r. za fundusze zebrane w roku 2005. Jako trzeci obiekt, odnowiony został nagrobek Andrzeja Pająka, najbardziej okazała figura Zmartwychwstałego Chrystusa przy wejściu na cmentarz. Jego autorem jest Wit Wisz, o czym stanowi wyryty na cokole podpis artysty. Nagrobek odnowiono w 2008 r. Z uwagi na wielkość obiektu, koszt jego renowacji był największy, dlatego też prace te pokryte zostały za fundusze zebrane podczas kwest w 2007 i 2008 r. Czwarty obiekt, który udało nam się odnowić w 2009 r. za dar i hojność odwiedzających nasz cmentarz podczas kwestowania w latach 2009 i 2010, to nagrobek Anieli Janikowej zm. 9.09.1917 r. Jako przedostatni obiekt, w roku 2011 odnowiony został kamienny obelisk z kutym żelaznym krzyżem z wieży radziszowskiego kościoła, który zamontowany został na cmentarzu po zakończeniu przedostatniego remontu wieży kościelnej. Wówczas wykonano kopię tego krzyża i zamontowano go na wieży, a ten historyczny trafił na cmentarz.

Członkowie Stowarzyszenia „Nasz Radziszów” przed dziesięciu laty uznali, że warto odnowić te nagrobki, że to nasza powinność i chyba każdy dziś przyzna, że była to decyzja trafna. Szkoda tylko, że nie udało się do tej akcji przekonać członków naszej organizacji wcześniej, bo taką inicjatywę forsowałem już od 200 3 r. Oczywiście nie udałoby nam się dokonać tych wszystkich prac, gdyby nie Państwa hojność. W imieniu swoim jako inicjatora kwest i odpowiedzialnego za ich przeprowadzenie oraz głównego koordynatora odpowiedzialnego za remonty powyżej opisanych obiektów ponadto w imieniu wszystkich członków naszej organizacji, bardzo serdecznie DZIĘKUJĘ! Wdzięczni jesteśmy też za miłe słowa, otuchę, wymowne gesty i uśmiechy.

W tym roku kwestowali (według alfabetu): Barbara Bierówka z synem Tomaszem, Janusz Bierówka (dwa dyżury), Paweł Bylica (Jurczyce), Zbigniew Dziewoński, Krzysztof Grzesło, Tomasz Jaskóła (Jurczyce), Jerzy Kłępa (Jurczyce), Leszek Krupnik (Jurczyce), Wojciech Krupnik (Jurczyce), Janusz Lach (Jurczyce), Grzegorz Łachman (Jurczyce), Witold Mazgaj, Anna Migo-Foryciarz z synem Jakubem, Józef Niechaj, Małgorzata Niechaj, Piotr Paciorek, Robert Pająk, Dorota Surma (Stowarzyszenie Kobiet Twórczych z Radziszowa), Ewa Tarnopolska (Towarzystwo Przyjaciół Skawiny) i Katarzyna Wieczorek. Wzorem lat poprzednich, wspomagali nas również uczniowie radziszowskiego gimnazjum, a byli to: Gabriela Baltaza, Angelika Blak, Mateusz Bojko, Patryk Kalicki, Aleksandra Kościelna, Katarzyna Paciorek, Kacper Skrzyński i Karol Wojtasz. Wszystkim kwestującym również serdecznie dziękujemy!

Janusz Bierówka