Kościół
Kościół parafialny w Radziszowie p.w. św. Wawrzyńca i św. Katarzyny pierwszy raz wzmiankowany był już w 1325 r. Obecny wzniesiony został w XV w. - jest budowlą murowaną, otynkowaną, krytą blachą miedzianą i otoczony murem.
Orientowany, jednonawowy z wyższym prezbiterium zamkniętym wielobocznie z niską wieżą od zachodu, wtopioną w korpus budowli. Od północy zakrystia, od południa kruchta, pod kościołem krypta (wejście zamurowane prawdopodobnie w 1934r. po powodzi, kiedy to zapadła się posadzka pod chórem).
W dniu 25 kwietnia 1844r., tj. w dzień św. Marka, kościół został podpalony przez parobka z Pozowic. Zniszczone zostało wówczas wnętrze. Do jego remontu w dużej mierze przyczyniła się hrabina Helena Dzieduszycka (matka).
Konsekracja kościoła po pożarze miała miejsce w dniu 1 lipca 1857 r., dokonał jej bp tarnowski Józef Alojzy Pukalski.
W 1927r. w kościele wykonana została polichromia przez Franciszka Przebindowskiego.
W latach 1947 do 1953 wykonano dekorację wnętrza kościoła według projektu Adama K. Witkowskiego, konserwatora i złotnika wykonującego konserwacje zamku na Wawelu. W pracach pomagał Józef Mazurkiewicz z Leńcz. Ściany, sufit i glify okienne, zarówno prezbiterium jak i nawy pokryto polichromią w technice klejowej o charakterze roślinno-figuralnym. Polichromia oparta jest na motywach roślinnych ułożonych z kwiatów i liści. Te motywy wzbogacone zostały uskrzydlonymi amorkami z wstążkami i napisami. Fasety ozdobione zostały motywami roślinnymi. Fryzy przypominają typowe szlaczki i winiety książkowe. Między tymi motywami znajdują się malowane obrazy. Brak spójności malowanych scen z motywami roślinnymi sugeruje, iż obrazy pochodzą z wcześniejszych dekoracji.
Opracowała: Halina Wasyl
* * *
Stara aranżacja wnętrza
* * *
Aktualna aranżacja wnętrza